سلام
ميخواستم يه چيزي بنويسم ولي...
ولي وقتي متوجه شدم پدرتون براتون کامنت ميذاره.اصلا يادم رفت چي ميخواستم بنويسم.
به جاش ميگم که خيلي حس قشنگي است که آدم اينقدر از خودش مطمئن باشه که پدرش رو به وبلاگش راه بده!!
چند نفر از ما جرات اين کارو داريم؟؟
