زندگي چون ... زندگي چون گل سرخ است
پر از خار، پر از برگ، پر از عطر لطيف
يادمان باشد اگر گل چينيم خار و عطر و گلبرگ
هر سه همسايه ديوار به ديوار هم اند
زندگي چشمه ي آبي است
و ما رهگذريم
بنشين بر لب آب، عطش تشنگي ات را بنشان
صفايي بده سيمايت را
و اگر فرصت بود کفش ها را بکن و آب بزن پايت را
غير از اين چيزي نيست
زندگي... آينه ي شفاف است
تو اگر زشت و يا زيبايي
تو اگر شاد ويا غمگيني
هرچه هستي تو در آينه همان ميبيني
شاديت را درياب چون گل عشق بتاب