هميشه سلام...

تقديم به نيمه ي شرقيِ لطافت هاي بارون خورده ي دور از چشم هاي من

سيل بوسه هاي خورشيد ، گونه هامو سرخ کرده
بازم حسِ گنگ آفتاب ، داره دنبالم مي گرده

آب و خاک و باد و آتيش ، توي ذهنم خونه داره
هنوزم تابش خورشيد ، تو رو ياد من مياره

منم اون بانوي شرقي ، که به هرکي دل نمي ده
کسي که آرزوهاشو، توي چشماي تو ديده

منم اون عابر خسته ، که به سايه تن نداده
يه جايي کنج دلاتون ، واسه من خيلي زياده

نگو خاطرات خونه ، منو ديوونه نکرده
چقده چشام هراسون ، دورِ آسمون بگرده
اون که از قشنگياتون ، يه بغل ترانه ساخته
حالا سهمش از چشاتون ، دوتا پايِ دوره گرده

شايا تجلي