من دلم مي گيرد وقتي که گذر مي کنم از پنجره ي پاييزي .......

و خزان رد مرا مي گيرد تا بداند ، من و اين برگ نيفتاده ي سبز .....

تا کجا منتظر آمدن گرمي تابستانيم *******************************

کاسه ي خالي احساس مرا باور دار ..........

و زخشکاندن من دست بردار ........

خواب ديدم : همه ي برگ تنم را بردي ......

تو مگر پاييزي که به خشکاندن من مي بالي .........

سلام نانسي عزيز .... خانه ي جديد مبارك .... اين شعرت هم كه معركه ست من اين شعر رو خيلي دوست دارم .... اميدوارم در اين جا هم مثل هميشه ريبا و دلنشين بنويسي ....خوشحالم كردي آمدي .... موفق و شاد باشي ...