سلام دوست خوبم .. نمي دونم چرا شعر تو منو ياد اين شعر انداخت ... دريا موج مي زد از پريشاني و چشمان من از پاييز : نرو كه تا ابد هر دو بر باد مي رويم ... از قفا رفت و گفتم : اي سرگردان راستي و رويا .. آسمان اينجاست ..خورشيد فرداست ..بمان تا فردا ..و آسمان به خورشيد رسيد و فانوس به خاموشي ..و او با باد رفته بود در تاريكي .....منم آپم و منتظر ... شاد باشي .