سلام به نانسي ماتم زده  مي دوني كي به آرامش ميرسي؟وقتي از همه جا و همه كس نا اميد شدي و فقط به خدا اميد داشتي...وقتي كه ديگه نگفته اگه فلاني اينكارو برام بكنه...يا اگه فلان چيز درست بشه....وقتي كه به خدا هم اعتقاد داشتي هم اعتماد....كه اين اعتماد كار هر كسي نيست....نانسي عزيز،اون دنيا كه بري تا بيائي از خدا گله كني كه چرا وضع و حالم اينجوري بوده...خدا بهت ميگه:بنده ناشكرم...مگه تو از من خواستي....مگه فقط اميدت به من بود؟مگه نمي گفتي اگه فلاني كارم رو راه بندازه....شد يه بار از همه چيز و همه كس نا اميد بشي و فقط خير و صلاحت رو از من بخواي...شد بهم اعتماد كني و چيزي رو كه به ظاهر برات بد بوده...بخاطر اعتمادت به من قبول كني و نتيجه خوبش رو مزمزه كني؟اي بنده نا شكر من....با اين حال من راه رو برات باز كردم..اما نا اميدي نذاشت كه ببيني...من برات فرستادم..اما ناشكري نذاشت كه بگيريش....