پيش خودم دل بستمو ، بهش نگفتم حرفمو

حتي نگاه عاشقش ، باز نشكست طلسممو

خواستم بگم هر چي كه هست ، مهر سكوتم نشكست

بغضي گلومو باز گرفت ، من كم شدم اون ننشست

.

.

.

راستش زبونم بند اومد ، بختك رو واژه سايه كرد

رفت و خلا منو گرفت ، من موندم و سكوت درد

هر چي تو فكرم بود نبود ، خالي شدم از كلمه

خواستم كه راحتم كنه ، خسته شدم يه عالمه

.

.

.

شايد يه لحظه اي ديگه ، فرصت عاشقي باشه

دوباره يك شانسه ديگه ، شانسه شقايقي باشه

شايد يه جايي فرصتي ، لحظه مجالمون بده

گفتني رو بايد بگم ، گريه اگه امون بده

.

.

.

پيش خودم دل بستمو ، بهش نگفتم حرفمو

حتي نگاه عاشقش ، باز نشكست طلسممو

خواستم بگم هر چي كه هست ، مهر سكوتم نشكست

بغضي گلومو باز گرفت ، من كم شدم اون ننشست