نمي دانم دختر بود كه به من آموخت يا آسمان ........................

نمي دانم خدا بود يا ابرها ؟ زياد فرقي ميانشان نيست ...........................

اما آموخت ...آموختم كه راضي باشم ...................................................

راضي ، از اين كه اين ابر ..اين آسمان بر سر مهر هم سايه ميفكند ...........

راضي باشم كه هرروز صبح اين خورشيد چشمان تو را هم پر خواهد كرد ...

هر شب اين ماه ... راضي باشم كه در اين زمين ...................................

در اين خاك ... در جايي گام بردارم كه عاشقان روزي گام برداشتند ..........

راضي .... مالك بزرگترين دارايي عالم. .................................................

شريك خدا در گنج هايش......................................... ....