بهار لبخند نجيبانه توست
و پائيز برگهاي به باد رفته جواني ام
ميخواهم در وصف انديشه هاي پاک
و روي بهتر از ماهت
شعري بنويسم
براي لحظه هاي تنهايي ام
تا لحظه هاي خاطرم
پر از عطر ياد تو شود
سپتامبر دوهزار و هشت
...///