«هنگامى كه عباس خندان به رزمگاه پا مى‏گذاشت، چهره‏هاى امويان را هراس از مرگ، دژم (اندوهگين) مى‏كرد.

به مرگ آورى، آگاه بود و شمشيرش كار آزمودگان را از پا در مى‏آورد.

وقتى كه تيرگى و سختى جنگ، چون شبى تاريك به اوج مى‏رسيد، مرگبارترين روز دشمنانش آغاز مى‏شد». 31

هراس از ابوالفضل چهرهاى اموريان را تيره كرده،زيرا سرهاى قهرمانان آنان را درو كرد و روحيه آنان را درهم شكست و بارانى از عذاب بر آنان فرو باريد