در ابتداي آن ناگهان

كه كودك شدم

در ابتداي اين ناگهان

كه حالا مردي براي خودم

هميشه گفته ام

چيزي به انتهاي اين همه ناگهان نمانده است

كاشي هاي آن همه آبي

كنار دستشويي هميشه

آسمان كودكي را به ياد مي آورند

و آيينه ي شكسته هر بار

گوشه اي از دنيا را از ياد مي برد

ابتداي آن ناگهان كه كودك شدم

هميشه گوشه اي از دنيا به دست مي آيد و از دست مي رود

ولي هميشه ي هر ناگهان گفته ام

نگفته ام ؟

گفته ام شبي ماه مي آيد