پرواز كن پرنده كوچكم پرواز كن. به مــــاوراي خيال پر بكش . اي لطيف ترين ابر؛ اي سپيد ترين كبوتر. بر فراز نسيم عشق بهشتي؛ از ستاره ها و سياره ها بگذر. از حزن و اندوه بگريز و بار ديگر پربكش. پرواز كن اي عزيزترين پرواز كن. سفر بي پايانت آغاز شده. شادي شيرينت را برگير . از اين كرانه بگذر؛به ساحل ديگر. آنجا كه آرامش جاودان است. اما هميشه مرا به ياد داشته باش . تا آن روز؛ تا روز ديدارمان. پرواز كن و ترس به دل راه مده. حتي دمي را از دست مده. قلبت پاك است و روحت آزاد. راهت را ادامه بده و بر اوج كيهان صعود كن؛ ماوراي چنگال زمان.. پرواز كن پرنده كوچك پرواز كن. به جائي پربكش كه تنها فرشتگان مي سرايند. از اينجا پر بكش.