وباز هم عشق
دوش در خوابم در دل چه مشغله بود // شمع وساقي بدور آتشش مشعله بود
سخن عشق برتر از صد حرف وحديث // تار چنگيز نواي ني چه خوش هلهله بود
مبحث عشق در سر وجام مي بر لب // وراي مسايل روزمره وخودش مسئله بود
دلم چونان زروي جمالش خوش وسر مست // زسر مستي آنچنانش كمي هم گله بود
دو چشم ديده اش چو نان جاودانه مست // هزارچشم هم نرسد آنجايي كه در مقابله بود
چو بلبل مست وخوش آواز باغ چمن // سر بداده
چه چه اي كه نوايش ولوله بود
عشق ؛ مهر ؛ دوستي برابرند با زهل وزهره وماه // اگر چه گه گاهي بين ياران مجادله بود
دف وني وتنبور گل رو وترنم هاي زيبايش // همه تراوشي از روحي كه همره قافله بود
